An gelir
En gürültülü kahkahaların derin bir sessizlikte boğulur..
Yaşamaya değer son kırıntıları doldurup heybene gidesin tutar..
Kırıldığın yerden yamalayıp kendini kalayım dersin
hergece vakti pişmanlıktan ölesin tutar..
An gelir
yüzüne hüzün çökmüş bir minik kız çocuğu gelip yüreğinin tam üzerine oturur..
Keder akar kirpiklerinden o örgülü saçları mis gibi sabun kokar..
Annen gider,
baban el bildiklerinden daha fazla el olur..
Sanki daha evvel hiç olmadığı kadar acımasızdır zaman
Omuzların çöker..
Dağılır gider gençliğin çocukluğun alnının ortasından vurulur..
An gelir
birileri kumral türküler fısıldar kulağına
ve değdikçe serin bağrına ömrünün bam teline dokunur
Fesleğenler sarar dört bir yanını taze umutlar yeşerir büyüdükçe aşk olur..
Oysa günahını gizleyen tövbe tutmaz bir yosmadır hayat
En yaşanılası yerde indirir maskesini küfrünü suratına savurur
Gidemeyende,kalamayanda,ölemeyende yine sensindir şimdi
An gelir
takvim puslu bir yazgının en karanlık mevsiminde durur
tüm kavramlardan sıyrılıp kendi kıyametini beklemek gibi birseydir bu
Ve Nuh’un gemisi hiç bulamamıştır seni
an gelir
beklediğin o ıssız limanda koca bir tufan olur..

Yadigar Yeliz Yaman