rüyasoluk soluğa kaldım bana istanbul’u bir sen anımsattın --alçak kaldırımını çingene palamudunu salaş esriliğini galata meyhanelerinin. dünya bir çağ daha saydı.. birlikte ilk bindiğimiz gemi galata’nın alevinde yandı nisan nisan mavi mavi mavi övgü gazetelerin başlığında köprü intihar etti. divana durmuştu çeşmi, istanbul’a bir bakışının şafağa duruşur gibi dünyasız çekildikçe sular yüzün belirdi ufukta bir ses ansız, güneşi gecede tutan sarmaşıklar sarardı gidişin bir sokaktı gökyüzü karardı.. ellerin üzüm bağlıyor şimdi kızıl buğusuna geleceğin düşüncen olasılıklar sağlıyor özgür yarınlar için.. gittin: kutsal bildirim...bir başka başlangıçlara.. geldin: bir çığılık gibi selam kırlangıçlara.. GBa |
kızıl buğusuna geleceğin
düşüncen olasılıklar sağlıyor
özgür yarınlar için..
bir gün mutlaka !
güzeldi , sevgilerimle ..........