kabilemin soylu kadınıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bir arkadaşım gösterdiği bir fotoğrafa bakarak bana bu resim üzerine bir şiir yazabilirmisin diye sormuştu..nasıl bir şiir olacağını merak edeceğini söylemişti..
bende yazmaya çalıştım.. not:resim şiirdeki resim değildi.. o resmi siteye eklemeye tereddüt ettiğimden dolayı eklemedim..
ilkel dünyanın akzambaklı vadilerinin içinde çıplak dolaşan,
vahşi düşlerin savaşlarına yay geren ve ağaç yontan/ kaya kıran sevisi olacağım. yıldızları mavi-turuncu tanımlayıp, gökyıllarımı oluşturup burçlara dünya bayrağını açacağım. verimli olsun diye topraklarım, büyüler yapmayacağım. suları yakutla bileyip, ulu emeği kullanacağım. kabilemin soylu kadını ateşi eşele mağaranda. kederi öğrendim ve üşüdüm. artık çıplak vücuduna yaslanıp uyuyacağım. savaşlar bitti. acı yeşil kırlardan beyaz çicekler topla. omzuna çağır bütün güvercinleri. ürkülü çığlıkları sesine göm. fısıltıyla devin. bugünden yaşayalım asil çağ’ı. ey soylu kadın sus!.. şimdi konuşmak ilkelliktir ve susmak gerçeklik. ya-sa-lar yok ar-tık!.. yaşasın büyümüzdeki sonsuz tören!.. GBa |
sayfanızı başarılar