72
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2751
Okunma


gece
üzgün gözlerle
devirdi bakışlarını
künyesiz kentin üzerine
ıslak zeminli
rutubetli tünelden geçip
keşif heyetiyle
çöktük cinayet mahalline
kimliksiz izler çarptı gözüme
ıssız mezbelede
ansızın yüreğimden kanat çırptı
üzgün bir kuş maziye
pejmürde hayallerim
aktı kirpiklerimden...
müstehzi bakışlı hüzün
büyük bir hevesle
palas pandıras girdi içeriye
gülüşü karadeniz
minik bir kız çekiştirince eteğimi
küskün anılar saçıldı her yere
bitkin adımlarla ilerleyip
titreyen ellerimle
usulca sıyırdım gazeteyi
maktulün üzerinden
tutuldu nefesim
lal oldu dilim
tenim ürperdi
buza kesti ayağım elim
düşler avucumdan kayıp
toz zerreler halinde yere döküldü
mümkün değildi otopsi
çünkü
geriye kalan sadece
sadece bir avuç küldü…
AA