KÖŞKBazen nazla gelir bazen niyazla, Bazen gelir iki telli bir sazla, Ağzında kuşdili, gelir bir sözle; Gam değil, anlamam, yeter ki sen gel; Biter ömür, bitmez bu aşka engel! Gülüm iki yaprak, eğildi dalım, Sen hep özel kaldın, benim edalım, Gönlümde kavgamsın, canda sevdalım; Su mu çıktı sevdamızın surundan? Güllerini ayıklarım, harından. Yara vurdum, yaralandım seninle! Yüze vurdun, karalandım seninle, Yapayalnız kiralandım seninle; İçim, sensizlikte boş kovan gibi, Bak başım dönüyor, yelkovan gibi... Dönsün, gam değil de, düşerim bir gün, Bu dört yol ağzında şaşarım bir gün, Bilsem yollarını koşarım bir gün; Koşmak benim işim, kavuşmasam da, Beklerim bir ömür, sen olmasan da... Yola çıktım yürüyorum, bir aşka, Halim perişandır, ahvalim başka, Düşer bir gün ayaklarım bu köşke; Bin bir renge boyatırım dört yanı; Ben bilirim; kimse bilmez sevdanı. Konuk oldum, hüzünlü gözlerine, Tanık oldum verilmiş sözlerine, Eremedim bir türlü gizlerine; Benden önce eren varsa aşk olsun; Ne diyelim, gönülcüğüm köşk olsun. Hayrettin YAZICI |
Bu dört yol ağzında şaşarım birgün,
Bilsem yollarını koşarım birgün;
Koşmak benim işim,kavuşmasamda,
Beklerim bir ömür,sen olmasanda...
Tebrikler ve selamlar.