KUSURA BAKMA ÇOCUKİstasyonda, Bir oturağın üstünde Bir gözlük unutulmuş. Şöyle,cicili bicili bir şey, Güneş gözlüğü olmalı. Hemde sahibi mutlaka bir çocuk... Sekiz on yaşlarında olmalı Kesinlikle kız çocuğudur o, Anladım pembesiden. Saçları sarı mı,o minik yüzün? Gözleri boncuk boncuk, Çok soru soran çocukmu?.. Ne çok üzülüyordur şimdi. Ağlayınca salya sümük, Yenisini alırım deyince annesi, Hırçın çığlıklar atıp Yaşlarmı süzülüyor yanaklarına. Kaç yerden kırılmıştır hıçkırıkları, Yazık.... Kaç gözlük alınsa da Tutar mı hiç onun yerini? SEvgi Nasılda kırılmıştır Şimdi Minicik yüreğinde. En büyük derdidir onun İstasyonda unutulmuş o gözlük... Çocukluğumda, Bende saatımı kaybetmiştim. Her gece rüyalarımda bulur, Uyanınca tekrar yitirirdim. Nacar marka bir saattı. Sonraki yıllarda çok saatlerim oldu ama Hala kulaklarımda gezinir Tik tak sesleri,hala özlerim... Seni en iyi ben anlarım çocuk Eğer bilseydim adresini Hiç üşenmez,evine kadar getirirdim Şehir alabildiğince dolu Çok kalabalık, Seni nasıl bulurum çocuk.... Sevgiyle okşayıp gözlüğünü Belki hatırlarda Gelir alırsın diye, Olduğu yere bıraktım. Eğer rastlamazsa senden önce Ruhu aç bir başka çocuk Gözlüğün seni bekliyor orda. Ben, Hüzünlenip şiir yazmaktan başka Bir şey yapamadım. Üzgünüm, Kusura bakma çocuk..... |
çok duyguluydu
sevgi ve hürmetle