ÖZLEMLER FİLİZLENİRBir veda tebessümünden sonra Özlemler filizlenir Dal verircesine yürekten yüreğe Patlar avuçlarımda hasretin Gidişin yasaktı benden Tıpkı kalışın gibi Yıllar giydirse sensizliğin hükmünü bedenime Bekler seni, sana prangalı yüreğim Kesif bulutlarla kırılır akşamlar Pas düşer düş’üne yenilgilerimin Gözlerimden bir çocuk düşer Üstü başı ıslak şemsiyesiz Kaldırımlara tutsak çıplak ayaklar Hüzünden büzülen dudaklar Mor’mu bilemedim Sen başka zamanlardasın biliyorum Gözlerinde yükselen dağlar aşmış bendini Sıtmalı bakışlarındaki tutsak mana Her manada garip telaşların Düşlerinde soğuk maviler Gözlerinde kanatlanmış martıların Gözlerindeki dağları yıkar haykırışlarım Solgun sevdalardan Umut bekleyen şarap gibiyim İçilesi kızıllığını acılarımla demlediğim Bir yanım karanlığa yaslanır Sonsuz ufka uyanır diğer yarım HÜLYA ÇEİK |