OyunNasıl da aşıverirdik çocukluğumuzda duvarları. Bir yıldız kaysa gökyüzünden, uzanırdık, sanki tutuverecekmişiz gibi ellerimizle. Zaman zaman, gözlerimizi sımsıkı yumar, öldüğümüzü düşünürdük. Her şey bir oyundu o zamanlar. Bilemezdik; Duvarların böyle yüksek, yıldızların umutlar kadar uzak, yaşamın acımasız, ölümün böylesine zor olduğunu... Çınar Göle |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamar