SON KIRMIZI
Haresinde son kırmızısı beliriyordu
Issız bir küle dönüşecekti birazdan Kendiyle konuştuğu son demini yaşıyordu Sabırla dinlemişti kendini yorulmadan... Tükeniyordu suskun gecesi Sönmek üzereydi mahsun feri Her bir düş tek tek dillendi Ruhu sağır olmak üzereydi... Bir kızıl daha dinleyebilirdi Ne vardı bir çiğ daha geç düşseydi Getirmeseydi yarın kızıl güneşini Kısık gitmek düşen külün ezberiydi... Aybüke |
Mütevazi gönlü kutlarım...
.............................................. Saygı ve selamlar..