EL BAYRAM EDER
Gönül kısmetini, bulduğu yerde
Yürek tutuşur da, dil bayram eder Şebnemler inerken sabah seherde Yapraklar tutuşur, gül bayram eder Bülbülün konduğu dal bayram eder Özgür oldukça ben, tüter ocağım Gölgende kuruldu, gönül otağım Göklere çıkınca, nazlı bayrağım Beyaz dalgalanır, al bayram eder Omzuna koyduğum, şal bayram eder Her zaman aşkımla, ettim iftihar Severse her gönül, olur nevm bahar Gurbetten sılaya, dönmüş ise yâr Sevdiğini saran, kol bayram eder Vuslata götüren, yol bayram eder Duadadır her dem, avuç içleri Kendin de toplamış, gizli güçleri Omuzdan inen o, siyah saçları Şevkât ile seven, el bayram eder Huşuyla savuran, yel bayram eder Gökte bulutlaşan, dağları aşan Bir yer de göllenip, bendinden taşan Çölleri geçip te, nehre ulaşan Deli dolu akan, sel bayram eder Bereketler saçan, Nil bayram eder Susuz ve uykusuz geçtiğim çöller Bir bir dağıttığım, tuzak, engeller Hiç korku bilmeden, geçtiğim yollar Şu zorlu dağlarda, bel bayram eder Arının sunduğu, bal bayram eder Yalansız, riyasız, sevmektir erek Aşık Lüzumsuz’a, çok sabır gerek Eğer buluşmuşsa, her iki yürek Zaman bayram eder, yıl bayram eder Şu dertli sazım da, tel bayram eder Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |