HAN KAPISI YÜREĞİM
Hayallere hapsolmuş nice anılarım var,
Yaşanmışlıklar da kaybolmuş tatlar, Nice gidenin ardına baktım ağlamaklı, Nice gelenin bıraktığı kabahatlar var. Yüreğim han kapısı giren girene Gelenler hep kendisine geliyor Anahtarı kimin elinde bellisiz Misafiri bile içimde postu seriyor. Merhaba,demek ne kadar kolay Elveda,içimden can koparıyor Her gelen bir vakıa,başka bir olay Her giden sanki bir parçamı alıyor. Hoş geldin dedim,güle güle diyemedim Hiç bir geleni doya doya sevemedim Gir içeri dediklerim arka kapıdan gitti. Han kapısı yüreğim huzura eremedim. Yürek çadırımda Bir yolcu,konaklasa Sanki sonsuzluğa mekan kuruyor, Terk etmeler hep bir bahane bulsa da Tenimin bir yerlerinde izleri duruyor. |