MÎRAÇ KANDİLİ
Resûl-u zîşan’ın, gözünün nûru
Namaz farz kılındı, Mîraç Gecesi. Cibril-i Emin’le, Arşın/Sidre’nin Kapısı açıldı Mîraç Gecesi. Dâvete gitmişti, herkesi dine Taşla yaralandı; ayakla, sîne Başta Taif halkı, küfrün kalbine Korkular salındı, Mîraç Gecesi. Kâinât dürüldü, ner’de o iller İsra karşısında, tutuldu diller Mekke müşrikleri, Ebu Cehiller Kahrından yolundu, Mîraç Gecesi. Öyle bir makam ki, ancak O çıkar Bir adım ötesi, herşeyi yakar Uhrevî bir gözle, Cemâl’e bakar Hakk/bâtıl bilindi, Mîraç Gecesi. Yolculuk ânında, çekmedi ezâ Refref’le aşıldı, yedi kat fezâ Mekân devre dışı, zaman hâkezâ Gidildi/gelindi, Mîraç Gecesi... Hanifi KARA Not: Tüm şiir ve gönül dostlarının Mîraç Kandili’ni tebrik eder, daha nice kandiller dilerim... |