Bir kayıp yetinmezlik içinde
Boşvermişliğin pençesinde
Yalın yalnız düşlerleyim
Kimsesizliğimle.

Dilimde
Hicran yine hicran şarkısı
Gözlerimde buğu pusu
Ardında kayıp bir yaşam gölgesi.

Ellerim bomboş
Kayıp giden köpüklerce yaşanmamışlıklar
Akıp gitmiş hasretlerine sarmaş dolaş
Uçuk kaçık düşler gibi renksiz umarsız.

’Gönül yâreler içinde’
Kirpiğimden sağnaklar boşalmakta
Kırpılıp konfeti yapılmış yıldızlar
Gecelerime yağmakta.

Üşüyorum
Yanmış yıkılmışlığın güçsüz kollarında
Darma dağın hayaller arasında
Anlamsız rüyalarla bir başıma.

Buraya kadarmıydı yol
Bu kadar mı yakındı son
Duraksızlığında bitevîye mazînin
Araları dolduran boşlukmuydu yitmişlik.

Durağında yaşamın kıyısının bir köşesinde
Adsız bir şehrin çarpık köhneliğinde
Ip ıssız kimsesizliğimle
Yolculuğundayım bilinmezliğin.

Mürekkebi kanıyor şimdi kalemin
Tükenince satırları yitik bir yaşamın
Konduğunda nokta son sayfasına
Tas tamamdır artık kitabım.

Ses kesildi bir kör bıçakla sanki yürekte
Gönül suskunluğunu dinlemelerde
Bir acı fren sesi yankısı yırttı bu sessizlği
Zâlim feleğin tekeri ezdi------ ve geçti gitti...

-------Kaderin rulet çarkında top olanlar, yatırım yapanların şansına öylesine döner dururlar------

*kiraz çiçeği*
Gönül Ersin