kimseler...
Bir dal çiçeğin korkusu siner vazoya
Kelebeğin ömründen bir kaç mesafe daha yaşar oysa... Gökyüzünün seyri bir cam nefesinde Sevdası koparılmış toprağın gövdesinde... Kim kandırıyor, kimi? Uzak olsa da gider mi sevdanın meşgi Hadi ver bir yaprak ötesi elini Toprak kandırsın istediği kimi... Yâr! Mutlu oluyor gayrılıklardan fâni Hikmetinden geçilmez biçilmişse kaderi Bilmezem daldan öte beni Makam sen demişse kimseler sussun ve de kimileri... Bir dal çiçeğin kokusu sinmiş vazoya Uçsun kelebek bir kaç mesafe daha yâr yolunda... Aybüke |
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum ..sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim