Bilirsiniz birbirlerine;
"- Ahlaksız, Yalancı, Hain!" diye
küfreden Aslan ile kötü bir Keçi(*)
Günün birinde
ince bir Köprü üstünde
karşılaşmışlaaaaaaaaaaaaar.
Sırık dar,
Keçinin Patisi kadar.
Aşşağısı Uçurum,
zor bir Durum.

Ormanın Kıralı Aslan;
"- Git geriye!"
demiş yalandan;
"- Karşıya geçersem sayende
İttifakla gelir,
Kıral olurum,
sana 3’ün Bir’ini verir
seni korurum!"
demiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiş

Her neden ki,
yaşlı ve kötü Keçi
-ki Ormanda İYİ ve gençleride varmış-
Yalancı Aslana inanmış kanmıııııııııııııııııış.
Çünkü Kıral Keçisiz, Orman Kıralsız
olmazmış.

Danışıklı-Düğüşle gerileyen;
"- Sonunda ben kazanırım!" diyen,
yanlış Hesap yapan,
Çıkarına bakan,
Sürüsünü satan
yaşlı ve kötü Keçi
gitmişmi Kıçın Geri,
kaybetmişmi Dengesini ne?
Düşmüş Uçuruma;;
"- Meeeeeeeeeeeeee!"

Aslanda böylece
geçivermiş karşıya;
"- A, aaaaaaaaaaaaaaa!"
oradada İYİ ve yeni bir Keçi daha,
valla!

(*) İstanbul’da katılma zorunluğu olduğum büyük Oğlum Malte’nin Düğün Töreni nedeniyle Şiir yazmaya 6 Ay ara vermiştim, özür dilerim. Bildiğiniz gibi; İSTANBUL PEMBE Şiirleri Hayvanlar için yazılmıştır ve İnsanların alınmaya asla hakları yoktur.