Veda
Şimdi ne kadar imlası bozuk şiir varsa,
hepsini göğsümün üstüne bırakıyorum. Kızıl bir yıldızı izliyorum, Kül tablosunda sigara izmaritleri. Ve intihar sayılıyor öpüşmelerim. Sayki uyumak için geceyi bekliyorum Seni çok sevmek için ölmeyi.. Unutma, En derin yalnızlıklar geceyle başlar. Say ki ; Susarken, ve yutkunurken bir ağrıyı, Omur iliklerinden yüzüme doğru yaşlanıyorum. Sonra yavaşça çekilir ya damarlarında kan. Uyuşmaya başlarsın hani. Ölümdür adı.. Bu sefer gitme sırası ben’de der giderim. Emsalsiz, ve yıkık. Avuçlarımdan körpe bir çocuk düşer kirpiklerine. Ve çırılçıplak ve ıslak bir beden.. Kıyısında beklediğin o şey vedadır işte! Kalbime iyi bak... Özge Özgen |
Tebrikler...