zifir...o gün bir daha gelmicek limon ağaçlarının sarı rüzgarları mehtapa inanıp ağlayan yağmurlar sızının icinde gökyüzüne bakamayan dar vakitler suskunuz birazda acemi acılar darp edilmiş gece gibi hüzün nöbet dar ağacı yaşam kıyısındayız ve bir o kadar ölümlü yasemin kokan günler vardı sayısız gülen anlarımız sabahları kalmayan özgürlüklerimiz kahvaltıda meşur sıçak cay gibi sohbetler cekip gitti o günler farzetki yaşanmadı hiç olmadı olmuyordu olanaksızdı tükenmiş mum ışığı gibi eridi bitti... ne ilk nede sonun başlangıcı zorluk gibi ceşaretti berki umudun diğer kıyısıydı vazgeçilmek kadar ,onurlumuydu sakın inanma bosver alışma güvenme hiç olurmu... |
Şahane bir anlatım...
......................................... Saygı ve selamlar..