ZOR DOSTUMYosunlaşan kalbinde, zerre vicdan yok ise Allah’ın huzurunda, insan olmak zor dostum Boşa atıp tutmakla, neye yarar bol kese Küçümseme kimseyi, görme sakın hor dostum Gözlerinin önüne, getir olan biteni Geri getiremezsin, kaybettiğin yiteni Düşündükçe anlarsın, karanlığa iteni Nerede hata yaptın, geçmişiyle yor dostum Şu kısacık dünyayı, yabanına attıkça Gözünü boyar iken, keyif ile çattıkça Çamurlaşan toprağın, balçığına battıkça Başkalarına değil, vicdanına sor dostum Zamanı körleştirme, eğesi elindeyken Bırak bilensin yürek, rüzgarın yelindeyken Tertemiz sayfa açtır, unut evvelindeyken Alevlersen ateşi, bağrı yakar kor dostum Yollarına taş koyma, engeli açamazsın Her nereye gidersen, kendinden kaçamazsın Söndürdüğün umutla, ışığı saçamazsın Etrafa sevgiyle bak, olma sakın kör dostum Nesrin Önem 25 03 2018 Tekirdağ |
Bırak bilensin yürek, rüzgarın yelindeyken
Tertemiz sayfa açtır, unut evvelindeyken
Alevlersen ateşi, bağrı yakar kor dostum
Sayın Sahrayeli, erdem ve hoşgörünüze sığınarak yazıyorum. Kıtanın ikinci satırı sonundaki " rüzgarın yelindeyken" kelimelerine dikkat buyurunuz lütfen, rüzgar ve yel aynı anlamlı olduğu için " yelindeyken" sözcüğü kafiyeyi kurtarmak için kullanılsa bile eğreti durduğu aşikar değil mi? Dikkatinize sunduğum yeri ( rüzgarın önündeyken ) şeklinde düzenlerseniz, hem kafiyeyi bozmaz hem de anlam bozukluğu tamir edilmiş olur kanaatindeyim. Saygı ve hürmetle...