Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Cendere
İrfan Özcan
5,0 / 3 kişi ·5 beğenme · 0 yorum · 831 okunma
 Cendere
/Öncesi biz hükmünde
“Tevekkeltü Taalallah” Sonrası…/ I Kim öğretti sana böylesine gitmeyi Var olmanın şartı mıydı yok olmak Dudaklarına göç nağmeleri düştüğünden beridir Bütün sokak lambaları kırmızı Baktığım her ayna yüzümde parçalanıyor Yırtık büyük, yama küçük Kesret içinde kıtlık bu Renksiz, ahenksiz Ne bir adım ileri, ne bir milim geri Çoğalırken azalmak bu Cendere bu… II Nasıl da hızla döndü feleğin çarkı Yolsuzdu yordamsızdı Araf Bu yüzden çabuk tükendi dünya ile ukba arası “Hiç” dedi cennet Yokluk varlığı aldı… Senden geriye nâr Benden geriye pervanenin külleri kaldı Senin sıcaklığın ki; beyza olsa yanardı Ne kalırsa bir yangından geriye İşte bende o kaldı… İrfan ÖZCAN |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Cendere şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 13.3.2018 10:32:39
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 831
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.