Kesildi kızıl saçlarının rüzgarı
Kesildi kızıl saçlarının rüzgarı
Kokusunu özlemekle mecnunum Yönüm denize doğru Ardımdan iteleyen bir gece hüznü Çıplak ayak duruyorum çıplak yamaçta Bilmem kaçtı saat, uykular kaçta! Sonu denize doğru Eni konu bir özleme daha içerledim Önüm uçurum, önüm bayır Bağır Allah bağırım avazım çıktığınca Kesildi kızıl saçlarının rüzgarı Kokusunu özlemekle mecnunum Ne failim ne de meşhul Sırtımda küfelik katliamlar sarılı Duvarlarımı çatlatmakta içim suçları Açılmamış Hayyam’ım hele de şarabım kalınca Ne çok severdik kızılı saçlarında Avuçlarından akmasını ne çok Rüzgarın bizden kaçırmasını kokusunu Nasılda yediremezdik titreyen dudaklarımıza Bu gidişin kalanı olamadı hiç ; arz ederim Kesildi kızıl saçlarının rüzgarı Kokusunu özlemekle mecnunum |
ben seni bir şiirime yaptığın yorumla hatırlarım hep
gecekondu ruhunuzu kaybetmeyin demiştin
ki sende öyle yap
şehrin çarpık binalarına inatla direnen varoş sokağı ol
yüreğin yüreğimdir...
tebrikler