Bir hüzünkeş ve bir derbeder olarak kendime sığındım bu gece
Dolaştım kıyılarımı boydan boya
Bir sebep aradım derin kuyularda
Çoktun içimde ama yoktun yanımda
O kadardın, çoktun!!!
Ve ben yalnızlığımla vardım, yokluğunda
Bir nehri hem kurutup, hem taşırabilecek kadardın
O kadardın işte!!!
Soldan sağa doğru kayıyor acılar
Aşağıdan yukarıya doğru akıyorlar
Boynumun borcu oldu bu yara asla ödenemeyecek,
Hiç bir bedel yetmeyecek.

Ücra köşelerim bile çok kalabalık, hüzünlerden yer kalmamış bana
Kaçtığım her gerçek çarpıyor canıma
Sığındığım kendim bile kaçıyor bu gece benden
Söylenecek tek sözcük kalmamış zulamda
Bende çizmeye çalışıyorum yıldızlarla
Bir yeni yetme acının büyüyüp, döllenerek çoğalttığı acıları doğurmaktan yoruldu yüreğim
Kalbimi bir toparlasam
Ah bi toparlasam
Belki
Belki
İçimdeki bu isyanı bastırabilirim...

Tuğba Topal