Beton Gülümseme
garip bir havası var
yalnızlığımın dinmeyen bir sızı elsiz ve dilsiz kıvrılmış bedenim akşamdan uzanmış kalmışım doğuşuma sevinirim sadece güneşten evvel güneşle yarışımdan kaçıncı kaçış bendeki yosun tuttu gövdem yolumun üzerindeler zamanı kambur yapan evler her adımda uzayan şehir yetişemediğim mutlulukları kaçırıyor hiç bilmediğim adreslerden geliyor betondan gülümsemeler şehrin mavi rengini alıp götürüyor yerleşim kuleleri … Mustafa kaya 07.03.2018 / Üsküdar |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar