Gittin, çiçeklerin büküldü boynu
Bütün serçeleri kör avcı vurdu
Gittin ve bozuldu bilye oyunu
Zaman bir sabinin kalbinde durdu

Gittin, ağaçların benzi sarardı
Güneşin sapsarı yüzü karardı
Görsen gökyüzünü, akla zarardı
Çocuklar misali hep ağlıyordu

Düşümün vardığı yerde değildin
Aklımın erdiği serde değildin
Gözümün gerdiği perde değildin
Yokluğun ruhumu anbean yordu

Bilsen öyle hazin, alışmak güne
Küsmek yarınlara, darılmak düne
Alıp ceketini gitmek sürgüne…
Öyle biçarelik öyle çok zordu

Apansız sakalım, saçım aklandı
İçimdeki çocuk kaçıp saklandı
Ömrüme bir mevsim daha eklendi
Gündüzü borandı, gecesi kordu

Aklıma düştükçe beynim harlandı
Tenime buz kondu, koynum karlandı
En körpe umudum göçe zorlandı
Dört yanımı hain bir keder sardı

Bir gedikte hicran vurdu solumu
Kaç asır misafir ettim zulümü
Kaç kez gözlerinden öptüm ölümü
Gittiğim her yerde hep yüzün vardı
Yüzümde bir hüzün kesiği vardı

07.03.2018

S.U.

Serkan Uçar

"Şiirimizi güne yakıştıran seçici kurul üyelerine teşekkür ederim. Bu vesileyle 8 Mart Dünya Kadınlar Gününü kutluyor, yeryüzünün en nadide çiçekleri kadınlarımızı sevgi ve saygıyla selamlıyorum."