Yerle yeksan oldu umutlu dağlar
Ve nihayet gülleri de soldurdun
Yüzümde buğulu bir şiir ağlar
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

Ben ki, varlığınla iftihar ettim
Bir serseri düşe beni hâr ettim...
Dün gece aklımda intihar ettin!
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

Allah biliyor ya, sana inandım
Şu yalan Dünya’da gerçeksin sandım
Sahte gülüşüne nasıl da kandım!
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

Nasıl da meftundum kor bakışına
Nasıl da ölürdüm çatık kaşına
Baharda razıydım kara kışına
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

İçimde F tipi bir cezaevi
Başına yıkıldı kuşların evi
İki büklüm ettin aşk denen devi
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

Ah patlıyor kulaklarımda zarlar
Kalbim beni çocuk gibi azarlar...
Seni de bir gün pekâlâ üzerler
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

Senin de yüzünden yıldızlar kayar
Senin de gözlerin yağmura doyar
Bir kâbus düşünü siyaha boyar...
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

Yağmur gözlerimde bir sissin artık
Dilimin ucunda bir issin artık
Ruhumda gureba bir hissin artık
Cümle âlemi sevgine güldürdün!
Benim aşka inancımı öldürdün!

05.02.2025

S.U.

Serkan Uçar