YÂR’E DOĞRU GİDİYORUM
Hüzünleri sürgün ettim, neş’e ile hemhalim ben
Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Cananımın kokladığı, elindeki bir gülüm ben *** Bilen varmı bu sevdamı, nere doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Bakışları bakışımdır, gülüşün de gülüşümdür Sensiz geçen her bir günüm, binlerce kez ölüşümdür Sevdasına tutulmuşum, hülyalara dalışımdır *** Toprak gibi huzur kokan, yere doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Cennetin bir köşesi bu, mükemmeli görüyorken Nağmelerin eşliğinde, sevdaları deriyorken Deli gönül coşmaz mı hiç, Sinem yâri sarıyorken *** Huzurların sarayına, ser’e doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Yamaçlarda gökçe çiçek, kelebekler, bin bir böcek Cumbalı ev, yuvamızda, duman tüten sıcak ocak Masal diyarında yaşam, insanlar hoş ve de sıcak *** Tüm canlılar koşuyor bak, kıra doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Yeşil doğa, mavi deniz, serilmişler bak limanda Huzur hâkim gönüllerde, acı da yok bu zamanda Gök kuşağı renkleriyle, çiçek açtı asumanda *** Sonsuz olan bu evrende, tura doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Beni hayran bıraktı yâr, saçlarında şu lüleler Her yanımda koku saçar, zambak, sümbül ve laleler Tüm insanlık gülüyor bak, hepside dost el eleler *** Hâkkın lütfu sonsuz ışık, nura doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Biz bir zerre değil idik, o var etti bizi yoktan Güle güle gidiyorum, farkım mı var benim oktan Lüzumsuz’um İman ettim, hayır ve şer mutlak Hâk’tan *** Bu nasıl yıl, bu nasıl çağ, zere doğru gidiyorum *** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |