Hadi Tutsana Ellerimden
Gölgesinde kaldım karanlığımın, tepemde bir akbaba gibi kanat açmış yalnızlığım ve benim sadece benim masalım olan yokluğunun altında eziliyor kelimelerim...
Yanıyor cihan Yanıyor umman Yanıyor bahçede harman Yanıyor zaman Yanıyor düşlerim bile düşlerimin içinde Bir ben kalıyor geriye O kalan bile kaybolmuş bu masalın içinde... Ummanlarda küçücük bir damlaydım Hayat bulmak için koptum geldim sana Acının bile içinde yâre’ydim Acının bile acıdığıydım Bir yudum mutluluk için geldim sana Hadi tutsana ellerimden Görmüyor musun eriyor hayat!!! Tuğba Topal |
En kalbi tebriklerimle
Figani