Korkma!
Korkma
Gülüşünde bir endişe seziyorum. Nedir bu halin böyle, bilmiyorum. Ey cân, bu kirlenmiş dünyaya Gülümsemekten asla korkma! Yitirdik ümitleri, renkleri ve sevdaları. Biliyorum; âh ki, toplaması zordur kırıkları... Ama sen, ey kalbi hüzünlü kardeşim, Umut etmekten, renkleri süzmekten, Doğru olmaktan, söz söylemekten, ağlamaktan, susmaktan, yazmaktan, yanmaktan, yakmaktan, yar olmaktan, Yar etmekten, yardım etmekten, Korkma... Neden böyle diye sorma. Sen sadece, korkma! Ey sözleri gam dolu, ey sesi titrek, Ey Cennet’e hasret, ey elleri dualı, Ey sükuta bürünen ve ey gözleri yaşlı; Dua etmekten, dua istemekten, Ve ‘Amin’ demekten asla korkma! Meryem Gümüş Kurşun |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar