Ateşte duş alıp Köz de yanışım
Kapsama alanı dışına çıktım
İlk değil canandan uzak kalışım Her öğün dert yedim yine acıktım Koydu! ..Üç etmez-i beşe alışım Çakaldı poz veren ben aslan çizdim Gönlüm tahtta kral aklen acizdim Daha düne kadar ben; sizdim bizdim Hiç kolay olmadı yalnız kalışım Ne beni hak eden bana ulaştı Ne de hak edene gönlüm bulaştı Bile bile lades bu ’zor uğraş-tı’ Sanmayın olacak son aldanışım Paha biçilmezdi sevdama benim Bir zalim tuz bastı yarama benim Duvar ördü aşkla arama benim Üzdü be! .. Yabanı uygar sanışım Birine şeker der birine bal-sın Ne isterse verin! .. Bırakın alsın Siz ona anlatın ’Aklında kalsın Ateşte duş alıp köz de yanışım’ Ben geldim nihayet işte son durak Toprağım çatlamış toprağım kurak Ne menem şeymiş bu, bu sinsi firak İçimden gelerek son anlatışım |