İsmail
Senin bizi bırakıp gidişin miydi ,
Yoksa bizim kalakalmamız mıydı ? Zamanın esiriyiz artık Saatin sarkacını , Durdurmak imkansızdı artık. Vakit gelmişti... Sözün bittiği yerdeyiz İçimizde akıttığımız gözyaşlarımızla Metin’den olma Melek’den doğma Adı mı ? Ismail..! Emir büyük yerdendi. Bugün değiştirdik adını ; Mehmetçiğimizi uğurluyoruz, Ana kucağından Asker ocağına. Cennet ülkemizin Yiğitlerin ,mertlerin Ayak izlerinin birbirine karıştığı, Seslerinin dağları, ovaları inlettiği İklimin sıcak, Sevdanın buz kestiği, Deli dolu zamanların ; Mert delikanlısını : Yeşilin kızıl ocağına, Kınasıyla, Duasıyla, Volkanın bağrından , Bağıra , bağıra Yolluyoruz sana ... İçimizde feryatlarda kopsa ; Dimdik ayakta Okyanuslarda taşsa ; Setler çekmeden , Hüzün ve gururla , Emanettir bizden sana . Zaman : Saatin sarkacının gelgitleri arası gibi kısa . Göz açıp kapayıncaya kadar çabuk geçsin. Avuçlarımız semada , Gönüllerimiz duada, Hasretle bekliyoruz seni. Rabbim hepimize Elif gibi dimdik durmayı nasip etsin. Allah’a emanet olasın. Sevgilerimle... |