15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1267
Okunma
Suları aşağı akar sanırdım,
Gördüm,yokuşa da akarmış sular.
Ben güzeli gözlerinden tanırdım;
Tanıdıkça bende arttı korkular!
Geceyi gündüze saydı uykular.
Mavi gözler, beni çeker derine,
Ela gözler, alır teknelerine,
Yeşil gözler işler ilklerine;
Hiç kimseye yaranılmaz bilirim;
Dönerim de her gün başa gelirim.
Dilden çok aslında konuşan gözdür,
Yolları bağlayan biricik sözdür,
Ansızın yüreğe düşen bir közdür!
Yakar da dumanı çıkar başından,
Şeytan olur! Çekilmez de karşından.
Anladım ki, daha işim bitmemiş,
Bunca çekilenler sana yetmemiş,
Hiç kimse verdiği sözü tutmamış;
Sular dalgalanır yol alır gider,
Kalır gözlerinde bir ince keder.
Deli tayım kırbaç yer de uslanmaz,
Neyi versen içip, doyup ta kanmaz,
Zıpkın yerde yüreğinden hiç tınmaz;
Başın kırk kez yarılır da, baş korsun,
Bıktım be yüreğim; Sana aşk olsun!
Gömdüm buzullara, sen yanıyorsun,
Atsam ateşlere gülümsüyorsun,
Galiba sen, seni tanımıyorsun;
Tanıtırlar bir gün yersin şamarı,
Deli gönlüm olmaz aşkın kumarı.
Ey gözlerim, yüzüme bak, utanma,
Ölürsen de sevda son bulur sanma,
Kıyamete kadar sürer bu yanma;
Olduk ateşlerle beşik ketmesi,
Sonsuzadır ocakların tütmesi...
Bir odunda sen at, gel ocağıma,
Bir elde sen uzat salıncağıma,
Geçmişim, gel otur sen kucağıma;
Yüz aynı yüz amma, gönül bir başka,
Her şeye var bilin; tövbe yok aşka...
Hayrettin YAZICI