BOŞ UMUTLAR
Boşuna mekan tutmuşum bu sokaklarda
Sineme çekerek kirli havayı Boşuna beklemişim duraklarda Her gün batımında son tramvayı Anladım, sonu yokmuş bunun Bu sevda ta geçen bahar solmu Bu sokaklarda kaybetmişim kendimi Umutlarım bu sokaklarda kaybolmuş Artık hislerime gem vurdum Vuslat bir ülkü çağlar ötesinde Bir çınardım, yıkılmaz bir surdum Şimdi esirim sevda kafesinde Çırpınıp durmaktayım çaresiz Yaralı bir kuş misali Sokaklara düştüm yine gayesiz Çoktan unuttum visali... (Erzurum, 1983) Ali Rıza Atasoy |