ARZUHAL...
Zamanı tabu bildiğim
Belki öfkemi erittiğim buz kütlem. Buzul isyanlarım derken Katındayım Tanrının… Örtülü ödenek misali kayıplarım, Ayıplarımın tekmilini Verirken benlik Yer gök ayırt etmeden belki de Dirayetimi kutsadığım Bir şarkıyı içime kazıdığım… Pervasızım ve son, Demekten imtina ettiğim gecede asılmışlığım. Deryamda, kuytumda; Sağımda solumun sağdıcı; Solumda dünün yangını, Kansız yaralarda Yarasız acılarda Acısız ömürlere öykündüğüm. Dirildiğim belki kaybettiğim Dinginliğim. Yargılandığım Yine de yargılamadığım Belki de kaytardığım dualarda Yüzü gözü rahmete bulaşmış annem Boyutsuzca sevdiğim kadın; Kadından çok analığın kutsallığına ermiş; Ermediğim ise gün gibi aşikâr Ne de olsa şaştığım yollarda Sınandığım kadar Kendimi derviş addetmişliğim. Gönülsüz aşklardan Uzanan kıbleye; Kıblemde ölmeyi dilediğim kadar da Dirildiğim her şiiri kefen niyetine Sarmaladığım benliğim Hem de külfetsiz sevdiğim Bazen bir oyun bellediğim Şairane özlemlerim Oysaki şair bozması bir sefilden öte Neye sirayet etsem de Gönüllü sevgilerden Bir küme yaptığım… Anam, atam; Kardeşim, görmediğim onca erkân Yine gönül gözümde Perdesiz bir yürekle İçtiğim cümlelerde Bazen şehadet dilediğim Aslında şiar bildiğim bir mertebeyi İçin için sezdiğim. Hani olur da yüreğimle sevdiğim Vatanıma layık bir nefer olsam keşke, Demeyi mihenk taşı bildiğim Şu ölümlü güncemde Seğirtirken bir bilinmezden Bir engele de takılmaksızın Sızmadan şiirin dibinde Yoksa kör kütük sarhoşluğun delaleti mi Yazdığımı sandığım Bunca şiir ve imge? Koşulsuz sevdikçe Koşutlarda engellendikçe Arzuhalim sondan başa Serptiğim her maddeyi Şerh düşsün diye Tanrı Melek kanatlarında ölümün, Sivrildiğim her dilde Dillendirdiğim bunca duyguyu Bir de nispet yaparcasına Acı yüklü heybemde Dolup taşan benlikten Avuçlarken yerli yersiz; Kim bilir neyin nesiyim? Ben bile uzakken İçimdeki neşeye Varsın alsın ölüm beni Üstelik ellerimde en masum gölge Yine içimdeki çocuğu Umarsızca serdiğim gönül rahlesinde: Bir ben bir de Tanrı Gerisi hepten hikâye Yeter ki; haznemde kayıtlı hidayeti Daim kılsın Rabbim: Hem öfkeli hem sevdiğine toz kondurmaz Bu yorgun ruhu kutsasın evren Belki de görünmezliğim şeceresini Kayıt altına alırken Her satır başı. |
Aldı şiir beni içinizin derinlerindeki çocuğun yanıbaşına götürdü..
Oturdum öylece suskun..
Büyümemek isteğinin arzuhalindeydi ve buruk hüzünlendirdi işte beni..
İçinizdeki çocuğa selam olsun
Masum gözlerinin derinliğinde şiiri aldım gecem boyunca beraber yürümeye..
Yüreğinize sağlık güzel kalbinize binlerce çiçek bıraktım
Sevgimle