Üç kere eyvallah
Batacağını bile bile biner misin yükü ağır olan bir sandala ? Ben her defasında düşüreceğini bildiğim halde tutundum sana. Ve her defasında genzime kaçan sevgizliklerde boğuldum...
Sen bilmezsin, Nefessiz kalan bir sevdayı yaşatmaya çalışmayı ve bilmezsin Bir kere verilen bu canı, bin kere kaybetmenin acısını... Sol yanım baştan sona karanlık Sağ yanımda ise dağ tepe kir pas çamur Sen bilmezsin Gamlı mevsimlerin türettiği hüzünler arasından yine sana nasıl koşup geldiğimi. Bünyeye ağır gelen, hazin hikayelerde en önde giden olmanın mevzusu da çok derin. Sen bilmezsin Geceleri mezara girip gündüzleri karanlıkta kalmayı Bilmezsin Anlamayıda istemezsin Eyvallah Eyvallah Eyvallah... Tuğba Topal |