Ben giderken
Ben giderken en çok seni bıraktım geride.
Yere damlayan bir kaç damla göz yaşımı bir de Ben giderken. Ben giderken Eylül dü. Yapraklarını döküyordu ağaçlar, Yerlerde sap sarıydı yapraklar Ben giderken. Ben giderken sana bu canımı bıraktım, Bir de senli yaşanmış hatıraları, Bir damla göz yaşın olarak aktım belki de gözünden Biliyorum ağlamışsındır sen, Ben giderken. Sakın sorma bana neredesin diye, Her gece ama her gece yanındayım eş ruhum. Bedenin bir kılıf olduğunu unutmadım Sana doğdum her gece ay misali, Ben giderken. Ara sıra uğra sende benim yanıma, Bir minik hercai ek benim toprağıma Bir damla su ver ara sıra, Ben bir çok hercai bıraktım Bilirsin ardımda. Ben giderken seni bıraktım sanma, Sakın sanma bensizsin, Bir ılık rüzgarla tenindeyim bazen Bazen bir kelebek olur konarım yakana, Sen benim eş ruhumsun, Sana ruhumu bıraktım canım, Ben giderken. |