Sevgi her zaman karşılık görür, kin de.. DOSTOYEVSKİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun
Gürsel Pal
5,0 / 3 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 3487 okunma
Nilgün Paksoy
 İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun
İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun.
Martılar göz yaşlarını bırakıyorlardı körfeze Sen yaşlı gözlerinle gözlerime bakıyordun. En büyük hüzününü aldık içimize deniz kokusunun Sanki bizimle birlikte Konak denizi yanıyordu. İskeleden kalkan her vapura koyduk biraz sevdamızı, Her kalkan vapor da sen ve ben vardık, Vapurlar bizden birer parça taşıyordu. İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun. Gözlerin gözlerime her değdiğinde içim kan ağlıyordu. Karşıyaka da bir aşka düşmüş can kanıyordu, Eğer, eğer göz yaşlarımı dökseydim biliyorum, Hiç ayrılmayacaktı birleşmiş ellerimiz, Yanımızdan her geçen insan bize bakıyordu. Keşke diyeceğimiz bir çok kelimeye saklıydı sevdamız Bunu martılar ve deniz bile anlıyordu. İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun. Her kelime bitişin hükmünü getiriyordu, Geçen her saniye ayrılığa gebe, Keşke dedim zaman hiç geçmese. Öylecesine kalsak, Konak limanında bir ömür yaşasak, Keşke… Keşke diyeceğimiz bir çok kelimeye saklıydı sevdamız. Yaşadığımız her anın içinde bir çok keşke olacağını bile bile Ayrıldı yavaş yavaş ellerimiz. İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun. Seni bir vapurla yolcu ettiğimde Karşıyakaya, Ben ağlıyordum, sen beni göremeyecek kadar gemiyle gittiğinde. Sanki benimle birlikte gökyüzü de ağlıyordu. Her yüzde biraz hüzün vardı Keşkeler bile ağlıyordu. İzmir ağlıyordu, ben ağlıyordum. Ben seni öylesine çok sevmiştim ki! Benden hiç gitmeyeceğini sanıyordum. Hiç bir ayrılık acıtmamıştı canımı gidişin kadar, Bak senelerin ardında kaldı büyük sevdamız Hala keşkeleri ağlatıyorum gözlerimde, Takvim yapraklarını eskitiyorum çizip, çizip. Gidişinin kaçıncı senesi, kaçıncı günü ve saati sayıyorum, Bütün gemileri yakıyorum içimde, Bütün semtlerini yakıyorum İzmirin, Saçlarımda ki beyazlarıda artık sayamaz oldum, Bir köşedeyim Konak iskelesinde, Gelmeyeceğini bilerek bekliyorum. Her geçen yüzde bir iz var sanki senden İzmir ağlıyor, ben ağlıyorum…. İzmirin bütün semtlerine göz yaşlarımla yağıyor, Sensiz sokaklarda keşkelerimle seni arıyorum. Ben ağlıyorum, İzmir ağlıyor Sen benim bütün Dünyamsın, İzmirde senin izlerin var, Toprağa düşen göz yaşlarımızda biz varız. İzmir ağlıyor hala, Ben hala ağlıyorum. Gidişinin tarihiydi ölüm tarihim, Sensiz kendimi yok saydım Martıların kanadına verdim yüreğimi, Ben artık buralardan gidiyorum. Bir sabah gelirsen yine Konak limanına, Emanet yüreğimi martılarda bulacaksın, Bir kaç damla ile birlikte. Tek eksik ben olacağım, Belki aynı vapurdan inecek, Aynı oturduğumuz bankta oturacaksın. Belki aynı simitciden bir simit alacaksın Ve emanetini getiren martıya savuracaksın. Banka kazıdığım ismini göreceksin, Bir keşke de senin dilinden çıkacak belki de! O zaman yeniden, İzmir ağlayacak, sen ağlayacaksın. Gürsel PAL |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İzmir ağlıyordu, sen ağlıyordun şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Kutlarım yazan şair yüreği, beğeni ile okudum dizelerinizi, selam olsun şair yüreğinize, İzmir Karşıyaka'dan, sevgilerimle.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Gürsel PalDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim.
Saygılarımla.
Saygılarımla.
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.12.2010 15:35:29
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 3487
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.