artık bana zü’lâl diyebilirsinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın damla damla
1
zü’lâl susuzluğuydu kumlara damlayan ardışık söylemlerin kurgusu zühre gölgesiz izafi bakışlar sûzidil bir hicranı zerkettin gövdemize “bahar bahçe” yanımızla “yaprak döken” yanımızın tam hudut çizgisine ve kumrular neden recmedilir kervansız kervansaray tüm odalarında senin şarkın çalınıyorken sus lütfen ağlamak için erken Sevmenin bedeli sürülmek belki Göbeği düşen çocukluğumuzun ter kokan sokaklarından bu yüzden kertidi aşımız bilendi kürek mahkumu gönlümüzün mihenk taşları bakır rengi bulutlar gibi telaşımız gitmelerin travması bu 2 lâl oldu uçurtmam boydan boya artık bana zü-lâl diyebilirsin.. Şarkılar terketti kenti ilk önce ardından baharın öncüsü cemre bir hayaldi belki saniyesi bedeldi ömre gömüldü eksik kalan bi’şeylerin gölgesine martılar oradaydı bağlandı şarkısız bir melodiye artık bana melâl diyebilirsin soğuk yer soğuk bileğimde fer soğuk dinginim alnımdaki ter soğuk fecre az kaldı zahir seher soğuk ben sana mektup yazıyorum lakin lâl oldu mürekkep silindi harfler zor değil artık bana az daha kal diyebilirsin ne de olsa sığındım lâl rengi düşlerine avucumda böbreklerinden lâl düşürmüş tomurcuk lale farzımuhal |
kutlarım dost