SEVMEKTEN KORKMAK*
Biz acıyı tatmamış insanlara katlanamıyoruz
Güneşin aydınlattığı güne bile uyanamıyoruz... Kahrolası zalim feleğin kahrına dayanamıyoruz Sevgi kokulu güzellikleri sevmekten korkuyoruz... Zifiri gecelerin nem kokan düşlerinden geçiyoruz Kor gibi yanan zavallı bedenlerle yıkılıyoruz... Adım adım güz hayallerinde kayboluyoruz Yorgun argın kızgın gözyaşlarımızla irkiliyoruz... Yudum yudum aşkın şerbetiyle yanıp tutuşuyoruz Şu yalan dünyanın siyah çizgileriyle çiziliyoruz... Hüzünlü bedenimizle karanlıklara gömülüyoruz Tüm arzular firardayken bizler artık gülemiyoruz... Kuşların nağmeleriyle güne merhaba diyemiyoruz Çaresiz yaralı yüreklerimizle acemice dağılıyoruz... Mehmet Öksüz |
ama sen çok yaşa