ARZULARIN ORTASINDA*
Şiddetli
Enkaz yıkıntılarının çığlıkları İçimizde büyürken Beynimizi madara eden Cahillerle ruhumuz ezilirken Caddeler Yoksulluğun zifiri gecelerini Acılı yüreğimize nakış nakış işliyorduk. Kuşların cıvıldayışlarıyla Aydınlanan günlerimizle Bir hançer gibi İçimize saplanan vurucu bakışlarımızla Arzuların ortasında Üşüyen sancılı bedenimizle Gökyüzünün asi şahitliğiyle kayboluyorduk. Büyüdüğümüz topraklar Artık yüzümüzü buz kesiyorken Bir annenin kucağındaki bebek Yürekleri sızlatıyorken Barış hamleleri bile Ülkemizde mutluluk vadetmiyordu. Vatan millet uğrunda Canımızı dişimize takıyorduk. Hayal şehrimizden Ağır adımlarla uzaklaşıyorduk. Hasreti yüreğimize Damla damla serpiştiriyorduk. Zavallı halimizle Sabahlara kadar ağlayıp duruyorduk. Biz yurdumuzun sevgisini Doğumdan bu güne dek Ayyıldızlı bayramızla alnımıza boyuyorduk. Bugün Yarın Öbür gün de Bu topraklar bizimle olacak Güneşin kızıl tonu gökyüzünde belirecek Ve Umutsuzluğun kökünü kurutacağız o zaman Az kaldı... Mehmet Öksüz |