Gel Ey Gönül Gel Ümidi Üzme
Gel ey gönül gel sen olsun ümidi üzme
Ümit ki varlığın özünde gör bir bak her kara kış nasıl korur baharı sinesinde Tohum savruldu mu dalından toprak alır onu koynuna her bir tanesini özenle kokusuyla rengiyle biçimiyle geçmişiyle geleceğiyle uyutur bir gizde Gel ey gönül gel sen olsun ümidi üzme Dert dermanın peşinde deva bulunmanın hevesinde yağmur bulutun özünde deniz damlanın içinde hayat başlı başına bir bilmece bir mucize VE Alkış alkış üstüne alkış düşünene düşünüp de akıl erdirene Selam olsun Ayağının altında çimeni dahi ezmeyen Çocuk saflığında yürüyüp giden o arı duru aslan yürekli devlere Gel ey gönül gel sen olsun ümidi üzme tly |
....................................................Rudyard Kipling.
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM... .......................... Saygı ve Selamlar..