Yaşıyor mu Kadın
Yaşıyor mu dedim,
Bir kızıl ateşte kadın. Bir korda kalmış gönül. Bir pervane,iki de terazi. Bir de, aşk ismi sevda burcunda. Değil mi ki, nabzı atar hüznünün, Sürmesi çekilir beklentilerin. Ve gerilir yüz hatları. Değil mi ki, yaşanır, İç çekişler,adayışlar, İleri atılmış, civilenmiş bakışlar. De ki, Müjdeler olsun, Umut kadına hep hüzünden süzülecek. Gözleri derinlere kilitlenecek, Bedeni ürperecek sevdadan, Bir acıdan, bir de sağnak yalnızlık. Dilber boynunu eğip de bakıp. Anlaşılamamış, yanmış ve olmuş. Gözleri kısık ateşte, Sıcacık pişmiş bir güzel bakış. Demleyip de hüsnü niyet, Kimyası değişik gecede, Yıldızlar ve gündüz. Zamanın sıralı vagonları. Ses varsa hüzünden,acıdan. Yaşıyor kadın. Geceden,heceden ve şiirden çıkıp. Ve bekleyecek adam, Yıldızdan, geceden ve denizden geçip. Rüzgar |