Ölümlü bir bedende gönüllerimiz.
Hangimiz sağ ki, hangimiz yaşıyor?
Tutuklu bir sınavda, esiriz hepimiz.
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Yine, çağlar baharlarda sular...
Sanma ki her kalan kanıyor!
Unutulsa da bir bir hatıralar...
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Uyudum, uyandım binlercesine.
Bak yine bir şafak ağarıyor.
Hasret gitsem de ince sesine...
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Farzet, bu ayrılık gözlerinin sığlığıdır.
Gözlerinde çağlasa da görünmüyor.
Ellerinde sevdanın sessiz çığlığıdır...
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Yaşamakta kalan son gayesin sen.
Gün gelip, herşey vefasızca unutuluyor.
Ayrılığın kabrini bir bende görsen...
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Zaten, hep bu karanlık mağara eşiğindeyiz.
Sayılı günler, yitip yitip gidiyor.
Hep bu yalan ömür beşiğindeyiz...
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Gözlerinde yakalandıksa da aşka.
En çok, ellerinin soğukluğu titretiyor!
Bir sesim, bir bedenim yok, başka?
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Gitmek üzere gelmedik mi dün?
Ölümün sesi, artık her yerden duyuluyor.
Biterse şimdi burada, bu güzel sürgün...
Ölüm de mi ayrılıktan sayılıyor?

Burhan SEVİMLİGİL