Yetmedi mi Ey EmekliHayallerin göçmen kuşu oldu da Üzüldüğün yetmedi mi emekli? Dünyan söndü ellerin boş kaldı da Üzüldüğün yetmedi mi emekli? Bir söz söyle, gezme öyle başı boş Sen susarsan, başkasına hava hoş Acımazlar, aldırırlar soğuk duş Ezildiğin yetmedi mi emekli? İsteseler ceketini verirsin Sorgulamaz, canın yanar erirsin Elin cepte, başın eğik yürürsün Yüzüldüğün yetmedi mi emekli? Kalıplara sığdırılmış yaşarsın Bu haline aklın ermez şaşarsın Soban yanmaz, odan soğuk üşürsün Büzüldüğün yetmedi mi emekli? Bakıyorsun, görmüyorsun gözünle Hep yutkundun içindeki sızınla Belediler, uyuttular bezinle Çözüldüğün yetmedi mi emekli? Düğüm düğüm edilirsen hayatta Aşırıya kaçarlar bak ifratta Böyle huylar alışkanlık fesatta Çizildiğin yetmedi mi emekli? Vahdet-i Can söyler durur "birleşin" Hakkınızı korumada sözleşin Aranızda ayrılıkta uzlaşın Bozulduğun yetmedi mi emekli? Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL) Amasya, 25 Aralık 2024 |
Kalemine ve duyarlı yüreğine sağlık diliyorum.
En kalbî selam, sevgi ve saygılarımla.