Resimler tozlu sayfaların arasında kaldı...Tek bir kare resimde Bir avuç yaşam Şimdi silindi herşey Sesim nefesime karıştı Bir bulut parçası Su birikintisi gibi İçimde biriken tüm Sevda sözcüklerini alıp Yağmuru yağdırdı gözlerime Resimler tozlu sayfaların arasında kaldı Sadece ışıltı değildi Beni hayallere sürükleyen Uçsuzluktu,heyecandı Dibine kadar... Yaşam hücre hücre rüzgarda Alabora bir anda Bir yerden başlar hikaye yine Aklıma geldikçe sensizliğin Bir bir söndü ışıklar Yer yer kanayan umutlarda Duy... Biraz hisset Yaşadıklarını bir tek sen bileceksin En sessiz,en karanlık zamanda Önce gölge ol kendine Karşına al konuş kendinle Çık içinden Geçecek....buda geçecek Kaldı ki sadece sen ağlamadın Ne vakit Ne ara Soldu gülüşün bende Bir gün daha geçti Tozlu sayfaların arasına koyduk Biz zamanı Ve tek bir cümlede Gülüşümüz buruk kaldı Ardımızda bıraktığımız Solgun resimlerde Söyle.... Bu hangi zamandır karanlığa sızan... .. sevay |
Kutlarım sizi. Yüreğinize sağlık.
Selamlar saygılar.