DUDAKLARINDAN GÜNEŞİNbeyaz bir kelebeğin yalnızlığında uçuyor adının harfleri sanık rüzgarlar devrediyor senli heveslerini tepesi mavi bir dağın eteklerinde uyusun bırak, uyuşuk karlar toprağı yarsın bırak kardelenler ben şimdi buzdan ayaklı bir bulutum kah yağmur, kah doluyum yağarken kızıl tenine toprağın sevda yeşertir gönül baharım baharat kokuyor sabahlar bahar yüklü kelebeklerin kanatlarından ılık nefesler akıyor güneşin dudaklarından hadi giydir tenime bakışlarını başkası olmasın retinasında gözlerinin uyusun duygular gizeminde gecenin aksın sevdamız bir nefes gibi dudaklarından güneşin HÜLYA ÇELİK |