YaraGece derin, Ve üstelik yağmur var dışarda. Ellerimle resmini çiziyorum duvarlara, Ve ucunu kıvırıyorum bütün şiirlerin. Farkında değilsin, ellerini tutuyorum ben her sabah. Bir karanfil koyuyorum masaya. Sen papatyalara dokunuyorsun yokluğumda. Beklemek kolay da Saçımı kestiler bu aralar. Sessizce günleri eskitiyorum Ve paramparça bir kalp kaldı avuçlarımda. Göğsümde derin bir yaranın izi. Dokunduğun her yer acıyor şimdi. Yaralar derin. Çok değil Ölmeye az kaldı... Özge Özgen |
ey sevdiğim,
servetim olan
güzel gözlerine bakacağım
söylesene yıldızlar bile sana neden imrenir,,,
güzel şiirine hediyemdir dost kalem,,,selamlar günaydın