2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
558
Okunma
Gece derin,
Ve üstelik yağmur var dışarda.
Ellerimle resmini çiziyorum duvarlara,
Ve ucunu kıvırıyorum bütün şiirlerin.
Farkında değilsin,
ellerini tutuyorum ben her sabah.
Bir karanfil koyuyorum masaya.
Sen papatyalara dokunuyorsun
yokluğumda.
Beklemek kolay da
Saçımı kestiler bu aralar.
Sessizce günleri eskitiyorum
Ve paramparça bir kalp kaldı avuçlarımda.
Göğsümde
derin bir yaranın izi.
Dokunduğun her yer acıyor şimdi.
Yaralar derin.
Çok değil
Ölmeye az kaldı...
Özge Özgen
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz