gel be güzel yüreklim
efsunlanmış aşka hayat veren gözlerini bir kerecik olsun göreyim
ay parçası suretine bakıp gülümsemenin kıyısında tebssümle bakabiliyim
bir kere olsun elini aşkınla tutuşan yüreğimin üzerine koyabiliyim
gel be güzel yüreklim
kirpiklerimin derinliğinde bir kere olsun takılı kalsın gözlerin
bekleyişlerin sabırsızlık harbinde
belkilerle çarpışan deminde
bir kere olsun özleminle yanan kalbe
su döker gibi seni dökebiliyim
gel be güzel yüreklim
bende biriken izlerine sardığım sevdamı
bir demet papatya gibi
aşk adına sana sunabiliyim
gel be güzel yüreklim
bıçak gibi kesen yokluğunu
ömrümü yıkmadan gelişinle katledebiliyim
dudaklarının kıyısına varan güneşi sensizliğe inat
kalbimin baş köşesine koyabiliyim
gel be güzel yüreklim
yüreğimin coğrafyasına satır satır karaladığım seni
düşlerimin ülkesine cilt cilt yazdığım seni
hayallerimin kök salmış umuduna bir bir çizdiğim seni
bin mevsim yarınlarımda görmek istediğim seni
gel de ömrümün en güzel yerine koyabiliyim seni
gel be güzel yüreklim gel