Bir ırmak ki ahu-zarlar içinde
Diyarı gurbete yol alır gider
Şol hasretin nar-ı yürek içinde
Sineyi bölerek meçhule gider


~Leblerin de buse çiçek açarken
~Vuslata erişir gönül naçarken
~Can sıladan diyar diyar kaçarken
~Dağları delerek meçhule gider


Erguvanlar filiz filiz yeşermiş
Sıklamenler yeşil yaprağa ermiş
Yardan gayrı kor ciğeri deşermiş
Bağrını dilerek meçhule gider


~Göçmen kuşlar sıcak yuva ararken
~Yağmurlar yaprağın saçın tararken
~Perpiller kederi derdi sararken
~Şol aşkı silerek meçhule gider


Toprağın tenine çiserken haki
Ayrılık badesin doldur ver saki
Ömür bitip hakka yürürken ta ki
Kadere gülerek meçhule gider


~Yıldızları höllük höllük elerken
~Al kundağa bulut,ları belerken
~Mengene çarmıha ruhu gererken
~Gözden yaş gelerek meçhule gider


Ozanların sazı sözü atışır
Şairin kalemi korsuz tutuşur
Mısralar kağıtta naçar yatışır
Demini alarak meçhule gider


~Yoksulun omzuna elem tünerken
~Gazel olup teni yere inerken
~Nazom’un gözünde feri sönerken
~Ruhunu çalarak meçhule gider

Nafize