Hasret Yakar Can
Kimse bilmez ben eylerim sözümü,
Hasret yakar can evimi özümü. Savurup dünyaya bunca közümü, Cihanı ardımdan yakar giderim. Mevlana gibi dönmedim ama, Alevim alıpta sönmedim sanma. Yalan söze sakın ola inanma, Ardımdan cihanı yakar giderim. Benim değerimi anlayan anlar, Sevdiği uğruna kahrolan canlar. Kalemin ucundan akıyor kanlar, Ardımdan cihanı yakar giderim. Nice gelmiş geçmiş evliya bile, Ne kadar yaşasam o kadar çile. Yetişmek için de artık menzile, Ardımdan cihanı yakar giderim. Ne çâre ey!Ozan(şair) bana ne çare, Kaldım Yunus gibi bende bî çâre. Vakit gelse gider olsam o yâre, Ardımdan cihanı yakar giderim |