ÖZÜ ÖZGE KILMAKKapımı kapattım kendi yüzüme, Döndüm düpedüz başka birine! Hey dedim dışardaki kimsin sen? Ben gibi davranan benim yerime! Baktım benim gözlerimle bakıyor; Konuşması tıpkı benim sesimle… Merdivenleri ayaklarımla çıkıyor, Elleri dokundu ellerimle etime! Dilimi de çalmış sözcükler aynı, Ne yazsam biliyor benden önce. Gül koklasam burnumda burnu, Üzgün arada bir mutlu gülünce! Kişi kendinden çıkmayagörsün, Ne benlik kalıyor, ne bende esrar… Deme özü özge kılmakta ne var? Kibre düştüğünce Hakk’a körsün! |