Güne uyanan bulanık sisler
Hava kördüğüm, gözler kör
Ağlamaklı hüzünlü bulutlar
Lerzan kış, titriyor umutlar
Kahkahalara eşlik eden pejmürde damlalar

Raks ediyor mavi gökyüzü
Kara bulutlar ağlıyor.
Çaresiz şehirler
Çamurlara eşlik eden çocuklar
Her tarafım sel tufanı
Sarmış etrafımı, dört bir yanımı

Tabiatına aykırı olamaz yaratılış
Neden sonuç üzerine kurulu bilirim
Soluyoruz çarpık hayatları
Anlamına varmadan kısık sesleri duyar mıyız sanmam
Nurdan aydınlıklar belirir
Unutma yıldızlar da ölür.
Düşer yıldızlar, düşer, ölürüz gülüm

İçimizi ısıtır mı sıcak bir çay
Bahçelerin yeşeren tohumlarında bin bir çiçek filizlenir mi
Neşe yüzlere ayna
Sevenlerin kavuşmasına vesile.

Kuşlar, Böcekler, martılar tüm canlılar
Baharın sevgisini içiyorlar.
Dünya, birbirinden kopamayan aşıkların
Bağlılığını anımsatıyor
Birini diğerinden ayıramam ki,
Ben de ayrılamam ben de kopamam saki

Aslında duygularımın zerresi sana müptela
Anla...

Taha Bilal Mustafa Kekeç